Vincentius kerkje

De parochie van Velp heeft al heel lang een eigen kerk(je). Uit gevonden documenten blijkt dat het al uit de 10e eeuw stamt. Maar van het oorspronkelijke gebouw is niet veel meer over.

Oorlogen hebben verwoestingen aangericht en de bevolkingsgroei maakte een nieuw gebouw noodzakelijk.

De geschiedenis van het oudste kerkje gaat inderdaad heel ver terug. Een gedeelte van de zuidelijke muur stamt in ieder geval uit de 12e eeuw en wellicht zelfs uit de 10e eeuw. Dat gedeelte van de kerk behoort dan ook tot de oudste kerkmuurdelen die in Noord-Brabant bewaard zijn gebleven. De rest van de kerk is veel jonger.

De parochie van Velp nam een bijzondere positie in. Het maakte tot 1794 deel uit van het Land van Ravenstein. Dat hoorde vanaf 1648 niet tot de Republiek der Verenigde Nederlanden, waar de openbare uitoefening van de katholieke godsdienst verboden was. Vanuit het nabije Land van Cuijk (gebied van de Republiek) vestigden zich in deze tijd dan ook veel kloosters in dit gebied.

In 1674 – tijdens een beleg van Grave – werd het kerkje in in brand geschoten. Bij de restauratie werd het wat kleiner herbouwd. In deze vorm heeft het kerkgebouw nog lang dienst gedaan. Echter toen het kerkje vervolgens te klein werd, is in 1937 een nieuwe kerk gebouwd in Nieuw Velp.

Die nieuwe kerk is inmiddels te groot geworden en krijgt een andere bestemming. Die bestemming wordt mogelijk een dorpshuis.